«Δεν μπορείτε να ξεχάσετε και δεν μπορεί να ξεχάσει ο ελληνικός λαός τις ημέρες της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ». Με αυτά τα λόγια απευθύνθηκε στους συναδέλφους του της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο Βουλευτής του Νοτίου Τομέα Αθηνών Βασίλης – Πέτρος Σπανάκης, στη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την επιτάχυνση της εκδίκασης εκκρεμών υποθέσεων του «Νόμου Κατσέλη».

Ξεκινώντας την ομιλία του θύμισε στο Σώμα την «αγαπημένη έκφραση κάθε κυβέρνησης από τον καιρό της Μεταπολίτευσης και μετά», αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Παραλάβαμε καμένη γη. Δεν θυμάμαι να έχει υπάρξει κυβέρνηση που να μην έχει επικαλεστεί τη φράση αυτή. Είναι το διαχρονικό άλλοθι για τις ανεπάρκειες της κάθε κυβέρνησης. Ο προηγούμενος Πρωθυπουργός ο κ. Τσίπρας, αγαπούσε τη φράση αυτή ιδιαιτέρως και την είχε, μάλιστα, εμπλουτίσει, αναφέροντας πως “δεν παραλάβαμε απλά καμένη γη, πορευόμαστε σε ναρκοθετημένο έδαφος”. Ο κ. Τσίπρας τα έλεγε αυτά μόλις ανέλαβε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τη διακυβέρνηση της χώρας». Και συνέχισε σημειώνοντας πως η Κυβέρνηση της ΝΔ παρέλαβε τον Ιούλιο 2019 πάνω από εκατό χιλιάδες εκκρεμείς υποθέσεις που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε αναλάβει την υποχρέωση να τελειώσουν έως τον Δεκέμβριο 2021. «Προφανώς, πάλι δεν πρόλαβε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα να τελειώσει. Εμείς προλαβαίνουμε να ολοκληρώσουμε το έργο μας. Προλαβαίνουμε κάθε φορά να υλοποιήσουμε τις υποσχέσεις μας. Δεν θα παραδώσουμε «καμένη γη». Δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια. Δεν έχουμε τέτοια λαϊκή εντολή. Δεν είναι στο DNA της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Σπανάκης αναφέρθηκε στην Τροπολογία που κατέθεσε και έγινε δεκτή από τον Υπουργό Δικαιοσύνης λέγοντας χαρακτηριστικά: «Με τις προτεινόμενες διατάξεις προσαρμόζεται το δικηγορικό λειτούργημα στις σύγχρονες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες και εξορθολογίζεται το πειθαρχικό δίκαιο των δικηγόρων, με σκοπό την ταχεία και αποτελεσματική πειθαρχική διαδικασία, τον σεβασμό της αρχής της αναλογικότητας και την πλήρως αιτιολογημένη πειθαρχική απόφαση, με τη διασφάλιση όλων των δικαιωμάτων και εγγυήσεων υπέρ του πειθαρχικώς διωκόμενου δικηγόρου, σύμφωνα με το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη νομολογία των ανωτάτων δικαστηρίων».